کجااند جوانمردانِ شبخیزان که در آرزوی مواصلت ما بیخواب و بیآرام بودهاند و در راه عشق ما شربت بلا نوشیدهاند تا ما خستگی ایشان مرهم نهیم و اندر این شب قدر ایشان را با قدر و منزلت بازگردانیم! که امشب شبِ نواختن بندگان است، وقت قبول توبهٔ عاصیان است، موسم و میعاد آشتیجویان است، هنگام ناز عاشقان و راز محبّان است.