این یک قصه نیست؛ یک واقعیت است
از ایثار و گذشت... از مهر و محبت...

مرحومه ربابه صادقی؛ خیری که تنها دارایی‌اش که یک خانه ۵۰ متری بود به مهرانه بخشید.
مادر نبود اما حق مادری را برای مهرانه ادا کرد
سال‌ها پا به پای همسرش که نجار بود، فرش بافت و گیوه دوخت تا بالاخره توانستند با دست‌رنج‌شان صاحب خانه‌ شوند. پس از فوت همسرش با وجود اینکه تحت پوشش کمیته امداد بود، تصمیم گرفت در زمان حیات خود منزل ۵۰ متری‌اش را با اخلاص جهت صرف در امور درمان بیماران مبتلا به سرطان اهدا کند.
مرحومه ربابه صادقی نشان داد که بخشنده بودن بیشتر از آنکه توانایی مالی بخواهد؛ قلبی بزرگ می‌طلبد...
روحش شاد و راهش پر رهرو باد.